Pakleni šund - Filmovi | Art-kino Croatia

U rujnu kreće i prvo ovosezonsko izdanje Kultnog kina koje 20. rujna donosi jedan od najvećih filmskih hitova Quentina Tarantina, crnohumornu gangstersku komediju Pakleni šund. Poznat po nelinearnoj radnji, eklektičnim dijalozima te ironičnoj mješavini humora i nasilja, Pakleni šund obiluje parafrazama poznatih filmova i pop kulture, a i sam je iznjedrio mnoge od njih.Već legendarne uloge Johna Travolte,Samuela L. Jacksona, Ume Thurman, Brucea Willisa i drugih ušle su u antologiju suvremenog filma koji je u konačnici nagrađen Zlatnom palmom u Cannesu, uz sedam nominacija za Oscara od kojih je osvojio onaj za najbolji scenarij. Opisan kao „relaksirajući film duhovite lakoće“ i 25 godina nakon izlaska Pakleni šund širi bazu obožavatelja, čuvajući svoju titulu jednog od najomiljenijih filmova nezavisne američke produkcije.  

Iz filmskog leksikona / T. Valentić

Ova crnohumorna gangsterska komedija postigla je zapažen uspjeh proslavivši Q. Tarantina, kojega su Reservoir Dogs (1992) dotad bili poznati tek užem krugu filmofila. Privlačnost Paklenog šunda proizlazi iz njegove hibridne žanrovske naravi, vještog manipuliranja narativnim tehnikama te ujedinjavanja raznolikih stilova u tržišno, estetski i vizualno dopadljiv proizvod. Opisan kao »relaksirajući film duhovite lakoće«, uspjeh ponajprije zahvaljuje spoju postmodernističke intertekstualnosti i klas. holivudske naracije. Film je sižejno oblikovan u tri različite, ali isprepletene priče, koje se preklapaju bez kronološkog reda, te se gledatelju tek na kraju otkriva izvorni vremensko-prostorni raspored događaja i njihovih uzajamnih veza. Tarantino nadahnuće pronalazi u više izvora eksplicitno ili implicitno vidljivih u filmu: amer. B-filmu te općenito pop-kulturi koju usvaja i parodira. Iz nje razvija tzv. retoriku nasilja, jedan od često kritiziranih postupaka. Iako se uz njega najčešće povezuje retorika nasilja, sklonost prema parodiji i usmjerenost na pop-kulturu, ovaj postmodernistički eksploatacijski film koji dekonstruira tradicionalni način fabuliranja posjeduje i socijalno-kritički naboj; »razlomljenošću« naracije i eksplicitnim prikazom nasilja upozorava na mehanizme koji ga stvaraju.